9. Sone
Bir dulun kirpiklerini ıslatma korkusu mudur ki
Yalnız hayatını böyle savurganca harcamanın nedeni?
Ah, eğer çocuksuz göçüp gidersen buralardan,
Yas tutacak dünya dul kadın misali, senin ardından.
Senin dulun olacak dünya ve her daim ağlayacak;
Çünkü geride senin gibi yaratılmış biri kalmayacak.
Kocalarının anılarını bulacaklar ancak
Başka dullar çocuklarının gözlerine bakarak.
Bak, dünyada harcadığın ne kadar para varsa
Yer değiştirir sadece, kalır gene de dünyada;
Fakat güzellik boşa gittiğinde, artık dönmez geri;
Ve mahveder sahibi kullanmadığı güzelliğini.
Böylesi utanmazca bir cinayeti kendisine karşı işleyen biri
Barındıramaz yüreğinde başka insanlara karşı hiçbir sevgi.
William Shakespeare (1564-1616, İngiltere)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 9.11.2020 02:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonnet 9 by William Shakespeare Is it for fear to wet a widow’s eye, That thou consum’st thy self in single life? Ah! if thou issueless shalt hap to die, The world will wail thee like a makeless wife; The world will be thy widow and still weep That thou no form of thee hast left behind, When every private widow well may keep By children’s eyes, her husband’s shape in mind: Look what an unthrift in the world doth spend Shifts but his place, for still the world enjoys it; But beauty’s waste hath in the world an end, And kept unused the user so destroys it. No love toward others in that bosom sits That on himself such murd’rous shame commits.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!