892- Kaşınmayan Şiiri - Selahaddin Aktay

892- KAŞINMAYAN (Taşınyam)

Dur oğlum, dur dedik,
Ağır ol, akıllı ol.
Değilsin ama,
Sansınlar bir molla,
Biraz da, arkanı kolla,
Varsın,
Haklı da, sansınlar,
Yok olmaz dedi,
Ben çokça kaşınıyam,

Dinlemedi, dinlemedi,
Kabahat da,
Ben de değil ki, gayrı,
Gitti hayallar dünyasına,
Sandı herkes,
Haksızlığa göz yuma,
Bilmez misen hani?
Bu Türk’ gücü, Türk,
Kafkaslarda bilinir,
Çokça, gürdür o sesi,

Uyandı mı,
Hele bir, hele bir,
Bir uyanda mı,
Bir bozkurt sesi,
Ulur, inler dağlar,
Unutulmadı,
Geçmişin hesabı,
Ensende dolaşır nefesi
Karabağ da, koşar at,
Kafkas’da değil,
Ta,
Avrupa’dan duyulur,,
Atların nal sesi,

Yok olmazmış, mış,
Der ki,
Ben çokça kaşınayam,
Hele bir dur, hele,
Eskilerin hesabı,
Unutmadı, şöyle bir dura
Baştan aşağı, bir kaşıyam,
Öyle bir kaşıyam ki,
Sende,
Ben de rahatlayam,
Nasıl?

Dostun Gerçek