88-) Öğrendim Şiiri - Emirhan Tankoş

Düşün!
Düşün ki bugün yokum ben...
Kaçtım, senden milyarca yıldız öteye.
Üzdüm seni gecenin doğduğu,
Yalnızlığın hakim olduğu dakikalarda
Ağlattım bir defterin karanlığında.
Ve şimdi duygularının saflığını çaldım.
***
Düşün, ne olur düşün.
Empati yap.
Sen bu kadar seviyorken,
Onun seni üzdüğünü,
Yıktığını düşün...
***
Şimdi dönmesini beklediğini ve geldiği an affedeceğini düşün.
Bir yolun çıkışının, ona ait olduğunu bildiğin bir pencerenin kıyısında, onu beklediğini,
Hüngür hüngür ağlayarak o yola hasret yaşlarını döktüğünü düşün.
***
Acı ancak gerçek bir roman bu anlattıklarım...
Sonu hüzün dolu biten bir masal belki de,
Belki de ağıt yuvası olan bir kıta, bilemem.
Ancak artık biliyorum ki,
Yıllarımın geçtiği beyazlıkları iyi tanıdım.
Özlemin kokusunu, acı bir gülümsemenin tarifini iyi bildim.
Ben henüz erken bir yaşta,
Yaşarken ölmeyi çok iyi öğrendim...
2020