870- BULDU (Sokakta)
Sokakta buldu,
Ya öksüz,
Ya da yetimdi,
Öylesine, kalmış idi ortada,
Bakıyordu göz ucuyla,
Biraz mahcup,
Biraz da hüzünlü idi, kendisi,
San ki diyordu,
Acaba, acaba
O kadar mı, kötü?
Ya değersiz idi, kendisi,
Kaç kişi karıştırmıştı,
O sarı, narin yaprakları,
San ki yıllanmış,
Kırmız şarap gibi,
Saklayamazdı,
Bu gerçeği idi,
Rengi el veriyordu, soluktu,
Yıllar öncesinden,
Geliyordu sesi,
O derin nefesi,
Uzandı bir el,
Sevgi doluydu efendisi,
Şöyle bir hal hatır sordu,
Sorduğuna da, bin pişman oldu
Tel tel dökülüyordu kendisi,
Yüz yıllar öncesinden,
Yürekten geliyor sesi,
İç çekti, iç,
Sildi, gözyaşlarını,
Aslında,
Çokça değerli idi kendisi,
Sarraf,
Sahaf değildi alıcısı, bakıcısı,
Ne bilsin değerini,
Hocası, sakallısı, efendisi,
Zilli eteklisi,
Onlar arıyordu,
Endamlı, sürmeli gözlü,
İnce belli,
Allı pullu yaldızlı,
Kürk mantolu,
Dünya perisi, dudak boyalısı,
İnce bellisi, sırma tellisi,
Akşamdan kalma da olsa,
Sen şakrak birisi,
Şen şakrak birisi,
Dostun Geçek
Kayıt Tarihi : 27.6.2021 09:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!