853- Yoksun Ki Şiiri - Selahaddin Aktay

853- YOKSUN Kİ

Mor şümullü bağlar,
Çiçekli, çamlı dağlar,
Denizde,
Hışır hışır dalgalar
Sarı saclım, keman kaşlı,
Papatya, şirin sözlüm,
Niye yarar, niye?
Gönül olmuş bir harabe,
Sen yoksun ki,

Sıra sıra olmuş villalar,
Boyun bükmüş,
Güller, sümbüller, nergizler,
İçinde bir tek seni arar,
Gönlünde, açmaz güller,
Melek yüzlüm,
Niye yarar, niye?
Keklik sekişli,
Bülbül avazlı, kadife seslim
Ama, sen yoksun ki,

Özlem dolu,
Günler, aylar yıllar,
Birbirini kovalar,
Zifiri oldu, zifiri,
Gündüzlü geceler,
Bir gelse, bir,
Gül olacak,
Gül kokacak gül,
Bütün yollar, bahçeler
Fakat, sen yoksun ki,

Neydi bu kara yazım,
Sanki doğuştan yazılmış,
Kör olmayasıca, girmiş araya,
Bu kara, ara yazı,
Kışa döndü,
İlk baharı, yazı,
Ta yanımda,
Yanım da, dursan da,
Fakat, sen yoksun ki,

Dostun Gerçek