Tecrittedir, hiç kimseyle görüştürülmez
Konuşmak yasak, selam dahi verdirilmez
Volta atılırken, hapishane bahçesinde
Kimse bakamaz, üstadın penceresine
Günün birinde, kazaen bir mahkûm
Bakmış pencereye, masum masum
Sen misin bakan, Bediüzzaman’a
Gir bakalım, şimdi falakanın altına
Garibana, insafsızca atılmış dayak
Bırakın selamı, bakılması bile yasak
Çok zayıf ve hasta, yalnız bir halde
Kuru ekmek dahi, verilmez günlerce
Mahpushanedeki, mahkûmlar nurla tanışır
Anında bitmiştir eski hayatları, iyilikle yarışır
Birçok cinayetle, hapishaneye girenler
Tahtakurularını, öldürmeye fetva isterler
Kavuşur, hapishane gerçek kimliğine
Nurların tesiriyle, döndü ıslahevine
Zindanlar olmuştur, Nurun mektebi
Mahkûmlar artık ibadetle geçirir günleri
Borborunbekir
Bekir ÖzcanKayıt Tarihi : 29.12.2013 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bediüzzaman Said Nursi Destanı - Kronolojik Şiirsel Hayatı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!