837- Sorgusuz Şiiri - Selahaddin Aktay

837- SORGUSUZ

Ah aydınlık,
Kanatsız, melek yüzlüm...
Papatya gözlü, sultanı gönlünün
Gönlünün kutup yıldızı,
Yüreğinin, iflah olmaz sızısı,
Nedir sizden çektiği, nedir?
Gece ve gündüz,
Olur ya, dünya küçük,
Hele, bir de görürse,
Aniden, olur olmaz bir yere,
Belki saklıyor, silahı cebinde,
Katlediverir hemencecik ortalıkta,
Surat bir karış,
Sarı, kırmızı elma yanak,
Oluvermiş, ekşimiş, turşu sirke,

İnsaf yoktur, bilir,
Yürek kapalı, adeta zifiri
Kalem, defter paramparça,
Gözler fırlamış, alevler saca,
Benden sana bu ders ha,
Der acaba, ne tarafa kaça?
Defterini dürer, kalamini kırar,
Bende bu sevda,
Sende insafsızlık,
Gaddarlık olduğunca,
Yapar, yapar bilir ben,
Kesin dümdüz, gider,
Hem de, sorgusuz, sualsiz,
Mahkum… sonsuza.

Dostun Gerçek