828-Bediüzzaman'a Hayatını Veren Talebesi-2

Hafız Ali ağabey, üstadın elemini ruhunda hissetti
Sığındı, Cenabı Allah’a, içten ihlâsla, kalbi dua etti

Eski zamanda, çok fedakâr insanlar gibi
“Üstadın yerine hasta olup, istedi ölmeyi”

Hapishanede zaten şartlar, pek ağır
“Dua kabul olur, o gün çok rahatsızlanır”

Acilen, kaldırılır Devlet hastanesine
Gereken müdahale yapılır, fakat nafile

Herkes boyun eğer, acı kaderin hükmüne
Ağabeyler, kalp gözüyle ağlar bu şehide

Hafız Ali ağabey, meyve risalesinin hakikatini
İlmen yakin olarak, çok iyi biliyordu makamını

Aynelyakin, hakkal yakin mertebesine
Çıkmak için, cesedini bıraktı kabre

Melekler gibi bindi yıldızlara, uçtu sema ya
Bitirdi görevini, gezmeye çıktı âlem-i ervaha

Denizli hapsinden, kocaman kutup yıldızı aktı
Hizmet şehitleri kervanına, aşkla şevkle katıldı

Üstad çok üzülür, Hafız Ali ağabeye
Teslim olmuştur, kaderin adil hükmüne

Üstad, kendisinin yerine öldüğünü biliyor
Nur talebeleriyle, bunu açıkça paylaşıyor

Bir gün gece, hafız Ali ağabeyin yanına
Üstad duydu, kimin gideceğini anında

Selam göndermediğine, birden üzülür
Hafız Ali, o an üstadın yanında görünür

Mehmet Zühtü, Hafız Mehmet’le beraber
Kabirde, nura kuvvet vermeye devam eder

Borborunbekir