825 Teselli Değil Şiiri - Nebi Ünler

825 TESELLİ DEĞİL

Bitti!
Bittiiiii!
Adana macerası
Bitti sonunda bittiiiii!
Yıkıldı! darmadağın
Çoktan tükendi, gönlümün maverası

Çekildim kabuğuma
Bedenimi zırh yaptım,
Çileeeeee! ... Çileeeee diye haykıran ruhuma

Bu gün
Kırmızı bir 94 model Doğan SLX dayandı kapıma
Kara kızım gezecekmiş
İçinde uyuyacakmış küçük oğlum
Bayağı özlemişim arabayla gezmeyi
Dayı oğlu Holdink Ahmet uzattı kontağı
Enişteeeee al senin 825
Senden Para isteyenmi var
Nasıl ödersen öde
Unutma sonunu düşünmezmiş kahramanlar
Ne edebiyat beeeee!

Yine, yeniden başladı
Devam edecek bende şu eski düzen
Adana'dan bir telefon
Dostunum diyen birisi beni fena haşladı
'Ulan! Kendisine Adanalı Yağmur diyen gramofon
Suyumu çıkmıştı Adana'nın! ...'

Sustum! ...
Sadece dinledim
Bittimi ey dünyalar akıllısı
Diye sordum
Sonra da, ulan torosların, eteğinde,
Susuzluktan yanmış çukurovanın çatlak dikeni
Sus artık
Sus da delirtme beni

Adana senin olsun,
Gurbet benim kafesim
İçimde ukde kalsın
Hasret benim nefesim

Sürgün biter,
Biter elbet alnıma yazılan sürgün
Adanalı Yağmur 825 le tam gaz giderken
Gediz'in yolları süzgünmü süzgün
Hele bitsin şu mübarek Ramazan
Görenler ardımdan diyecek yine
Lan bu Adanalı'ın hayatı bayağı düzgün...
Ben hep gülümseyeceğim
Çünküüüüü! bu senaryoyu ben yazmadım
Mavi boşluğa bakar yaşlı gözlerim
Yüreğime düşer iki damla,
Kan kırmızı düşlerim
Adanasız sabahlarım
Beni eyleyecek daima,
Süzgün ve üzgün.

Onsekiz Eylül Cuma
Altımda kırmızı doğan slx
Eğilsede önümde agdağ, murat dağı ve yollar
Yinede Jüpiter bana uzak
825 Teselli Değil

Gediz, 19.09.08 Adanalı Yağmur