Üstad, koca koğuşta tek başına kalmakta
Daim ibadet edip, Kur’an ve virdini okumakta
Tifo aşısı vurulacaktır bütün mahkumlara
Bu bahaneyle zehir verilecek Bediüzzaman’a
Sol meme üzerinden zehir şırınga edilir
Üstadın vücudu eritmez bunu, biriktirir
İğne vurulan yer zamanla çok sertleşir
Bal mumuna dönmüş miskete benzetilir
Aylar sonra zehir vücudundan ayrılır
Sol göğsünde acı hatıranın izi kalır
Zahmetler içinde günler çok çetin geçer
Üstad, durmaz boş risaleler telif eder
Yirmi sekiz, yirmi dokuz, otuzuncu Lemalar
Bu hapishanede yazıldı birinci, ikinci Şualar
Borborunbekir
Bekir ÖzcanKayıt Tarihi : 13.11.2013 14:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bediüzzaman Said Nursi Destanı - Kronolojik Şiirsel Hayatı

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!