806- Yazık (yaşadı) Şiiri - Selahaddin A ...

806- YAZIK (Yaşadı)

En umutsuz,
En mutlu,
En çaresiz sevdaları,
Şiir yazarken hissetti...
Harfler titredi,
Sözcükler,
Gazel, gazel döküldü,
Kalemin ucundan,
Bazen güldü,
Çoğu ağladı, sızladı,
Belki de, yalvardı.
Sadece yazdı, yazdı,
Bilmedi sevda,

Bazen,
Kör kuyunun dibine,
Dibinde çığlıklar attı,
Bazen,
Miski amber kokularda,
Sarı, kırmızı gül bahçelerde,
Bazen uçtu havaya,
Asılı kaldı boşlukta, hoşlukta,
Alaca şafakta, karanlıkta,
Düştü, şaşkınlıkta,
Bilmedi, anlamadı,
Görmedi sevda, zalım,

Ne ben onlara,
Ne de,
Onlar bana ihanet etti...
Saf, bembeyazdılar...
Kar beyazı...
Ama bilmediler,
Anlamadılar, duymadılar...
Girdi kara çalılar, zihinde
Araya girdi...
Hayalde, meyalde,
Sevda, yine bilmedi,
Zalım… insafsız,

Ya,
Ya ben onlara...
Çok sevdalı,
Ya da, onlar bana,
Korktu sevda, kendinden,
Zalım,
Adam gibiydi kalem...
Girmedi araya...
Girmedi, hiç kara kalem,
Adam gibiydi.
Telef olan, sadece sevdaydı.
Sevdaydı ölen, kendi içinde,
Yazık...