Bir dost beliriyor, hayali pencerem,
‘Talkın-salkım’ sözüyle muhatabım.
Yürek mahcup, alevleniyor cehrem,
Ah yer yarılsa diyorum, içine girsem.
Sessiz çığlıklar sarıyor her bir yanımı.
Ne yapıp etsem, duyan yok feryadımı.
Biliyorum, çaresi olanda acze düşülmez.
Yaşamak lazım sadece bilmek yetmez.
Mahcubiyet deryasına düşüp boğuluyor,
Canımın epeyce yandığını hissediyorum.
Eskimez bir dost eliyle terbiye ediliyor,
Utanmanın insani yanıyla avunuyorum.
Neticesi güzel, bir dost eliyle uyarılıyor,
Aynı dert içinde, dermanımı buluyorum.
Samimi duygularla şükranlarımı sunuyor,
Terbiye edene de, sebep olana da diyorum.
Kayıt Tarihi : 10.9.2022 20:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(80)

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!