En güzel olduğunu düşündükleri mısralarını yazdılar. Eteklerinde, dağların dorukları için, en güzel mısraları idi, yazmak istedikleri, ayaklarının değmediği, sarp olmayan kayalıkları ile hayallerinde aşılmazlıkları biçimlendirerek, yaşanmışlıklardan uzak sırıttı duyguları, yalın adını verdikleri kuru, kupkuru süslemeleri ile, kelebek koleksiyoncusu gururu ile, karmaşıklıklar içerisinde sürerken sohbetleri…
yaşam
hayallerle dolusun
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta