son günlerde
ne yaptımsa
kurtaramadım kendimi
çiğnendikten sonra fırlatılıp atılmış
bir sakız gibi hissetmekten...
üstüne sizi gördüm
düş müydünüz gerçek mi belirsiz...
açık olan şu:
siz
siz değildiniz...
bir vakitler
yemin ederim ki
ne kalemin yazası vardı
ne dudakların anası isminizi
velakin bu beyin denilen
et yığınında
kan niyetine dolaşıyordu resminiz...
muhteşem bir karanlığın ortasında
ezbere bildiğim mutluluğu bağırmaktaydık bir ağızdan
tam da çizdiğim labirentlere gizlediğim boğma rakıyı
çıkaracaktım ki yerinden
bir bebek ustalığıyla ağladığınızı duydum... ne tuhaf!
gel de şimdi o rakıyı boğma!
......................
......................
üzgünüm! kapadığınız kapıları
bizzat ben kilitledim üstünüze...
bıraksam kaçar gidersiniz!
kırlangıçlık var gibi ruhunuzda!
ne kadar zırlasanızda
o kapıların ardında
sonsuza dek benimsiniz...
sözkonusu sizseniz şayet
ben gayet deliyim!
(inegöl, 28.05.2004)
Turgay KaygıKayıt Tarihi : 12.6.2004 14:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Kaygı](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/12/8-yagmuru.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)