8 Mart/emekçi Kadınlar Şiiri - Erol Ars

kadınlar
işçi kadınlar
evde, işte, aşta, çamaşırda, bulaşıkta, bağda, bahçede, tarlada, çocukta...
onlar vardı
günün 14 saati işte geçiyordu
24 saat yetmiyordu onlara
kendileri için yaşayacak zamanları yoktu
erkekle aynı işi yapsalar da
erkekten daha az para alıyorlardı
çünkü onlar kadındı
erkek üstün cinsiyet sayılsa da
en ağır işlerde onlar vardı
ne geceleri vardı
ne gündüzleri
dünyayı onlar döndürüyordu ama
dünyada ne adları vardı
ne canları
çünkü onlar kadındı
- erkek egemenliğini esas alan ataerkil sistemin dişlileri arasında eziliyorlardı -
yorgundular
çok yorgundular
nazım'ın dediği gibi üzüm gibi eziliyorlardı
kurtulmanın bir yolu
bir çaresi olmalıydı
ve isyan ettiler
üzüm gibi ezilseler de
sermayedara, simsarlarına şarap olmadılar
bir şey yaptılar
8 mart sabahı (1857)
birleştiler...
emek için
hak için
meydanlara indiler
eşit işe eşit ücret için
çalışma koşullarının düzeltilmesi için
doğum izni için
çalışma saatlerinin kısaltılması için
insanca yaşamak için
yürüdüler
pankartlar, sloganlar eşliğinde
el ele, omuz omuza yürüdüler
new york emeğin sesiyle
işçilerin, emekçi kadınların sesiyle inledi
karınca gibi kalabalık
karınca gibi güçlü
karınca gibi inatçıydılar
o onurlu direniş patronları korkuttu
kırmızı telefonlar çalmaya başladı
kapitalizmin maaşlı nöbetçileri polisler harekete geçti
çoğunluğunu kadınların oluşturduğu işçilere saldırdılar
işçi düşmanı
kadın düşmanıydılar
saldırdılar...
yüzlerce işçi yakındaki fabrikaya
sığındı
vicdansızlık bir kez daha gösterdi kanlı yüzünü
işçilerin sığındığı fabrikanın bütün kapılarını kilitlediler
işçi düşmanı, emek düşmanı, kadın düşmanı, kalleş bir el kibriti çaktı
fabrikanın arka tarafında korkunç bir yangın başladı
yangın kısa sürede fabrikanın içini sardı
gök yüzünü sarstı emeğin çığlığı
dışarıda barikatlar kurulmuştu
- ah o eller
o öpülesi nasırlı eller
son kez uzandılar
umuda doğru -
olmadı...
129 işçi can verdi
yüzlerce işçi yaralandı
yer-gök ağladı
kuşlar ağaçları terketti
çocuklar oyuncaklarına sarıldı
siyasi yapının asıl sahibi
ekonomi yapının efendileri mutluydu
- siyasi güruh denen yağdanlık da -
tavanları, kapıları altın işlemeli sarayda sömürünün şerefine kalkıyordu kadehler
oysa zafer sandıkları mağlubiyetleriydi
onur kazanmıştı
...
26-27 Ağustos 1910 tarihinde emeğin, onurlu yaşamın gonguna vuruldu
danimarka'nın kopenhag kentinde uluslararası sosyalist kadınlar toplandı kongrede clara zetkin, kate duncker ve arkadaşları en enlamlı, en onore edici öneriyi sundular
"her yıl 8 mart'ta 'emekçi kadınlar günü' düzenlensin" dediler
ve o şanlı mücadeleyi,
o şanlı mücadelede can veren yirmi dokuz işçiyi sonsuzluğa taşıyan öneri kabul edildi
ve o gün bugündür emeğin, emekçi kadının meşalesi yanıyor...