Ud çalarken mahmur ol, mumları yak
ben önce oldum,sonra öldüm varsay
lambayı kapa,yorganları yak
hiçsel jazz parçaları tenimizi okşasın
yaşamasın hiçbir ahtapot
özellikle sekiz kolu olanlar.
Yakınından rüzgar esiyor,gözlerini çek
zaman avare bir bunak gibi şimdi ayaklarımın altında
bana karanlıklar içinden,
zenci bir gülüş patlat sevdiceğim
darağacına giderken uykum,soluğumu kes
noktayı koy imiğimden şakağıma doğru
bu senfoni nasıl olsa bitmeyecek...
Elini bana uzat,baş aşağı
sallanacağım şimdi
izinsiz yapamıyorum bunu,bana izin ver
bana izin ver ve bu gece Uranüs'ten,
sana çay toplayayım
uzaklardan belli belirsiz bir soluk ver,
bu solukta ben asla üşümem
yalıtılmış ortamlarda ancak itler üşür
ben üşümem! ...
Haydi anlat sevgilim Uranüs ne tarafta?
Bu çalan ud mu,senfoni mi,jazz mı?
ruhum sütlaç gibi sahte
cebimde denize girmeden önce çıkartmayı unuttuğum
ıslak paralarım var,saydım saydım hasılat noksan
noksaksın sen! noksanız,noksan...
Beni dev gibi hisset buna mecburuz
tırnakuçlarımda bir yılanın zehiri var
asitli,kötü kokulu ve toynakça
bileklerimi hissetmem bu gece ki medcezire bağlı
biraz bize bağlı biraz senfoniye bağlı...
Tabiatın birini üç kuruşa bir bohçacıya sattım
bana kızdığını hatırlıyorum,kızma
kızma bana,bana kızma,kızma,kızma
senfoni bitmeden kızma
Udun tellerine komplo kuruyorlar
büyük bir gürültüyle patlıyor ezik notalar
ud çalarken mahmur ol,mumları yak
ben önce oldum,sonra öldüm varsay
lambayı kapa,yorganları yak
Haydi anlat sevgilim Uranüs ne tarafta?
Kayıt Tarihi : 16.11.2015 12:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!