Sen resmedilmemiş bir manzaraydın
Ben keşfedilmemiş bir ada
Beklide bu yüzden bu denli içli olmam.
Yüzümdeki acı tebessüm senden kalan hatıran..
Açık kahveydi gözlerin ve beyazdı tenin
Bir yaz günüydü çekip gidişin
Ve bunlardı anımsayabildiklerim.
Biliyor musun ardından hayatıma girenlere
Senin parfümünü aldım hep hediye
Anlıya cağın bana senden tek kalan sadece kokun
Bilinçsizce kullandılar işte bu yüzden sen hep bende kaldın.
Senden çok uzakta başka bir şehirdeyim
Aynı gökyüzünü paylaşan aynı güneşe bakan
Aynı geceyi kucaklayan…
Sen bazen bir çiçek oldun kurutulmuş eski bir defterde
Ve bazen de bir nefes hayalinle birlikte tam ensemde
Fakat farklı yaşamlarda olan iki yabancıyız artık.
Belki sana göre hiç biz olamadık biliyor musun, bence de öyle…
Çünkü sen hep bendeydin sen hep bendin, biz olamazdık küçüktük o zamanlar
Değerini bilemedik birbirimizin
Beklide yanlış zamanlara tutunmaya çalıştık
Ondandı beklide bu denli hoyratlığımız.
7 sene geçti ayrılığın üzerinden,
Seni 7 dakika önce görmüş kadar net hatırlıyorum
Ve 70 yıl geçmiş kadar çok özlüyorum.
Halime üzülüyorum,
7 tane mum yaktım seni düşünüyorum! !
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 17:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşegül Acuner Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/14/7tane-mum-yaktim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!