7 tepe istanbulda 7kulede
bin dokuzyüz seksen 7 de
ilkokula başladığımda 7 yaşındaydım
7 yılın sonunda taşındık yeni mekan şehreminiydi
hiç unutmam asansör 7 kişilikti ve 7nci kat on7 numarada oturuyordum
haftanın 7nci günü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta