790-Bediüzzaman Said Nursi'nin Barla Hayatı

Barla, o gece fırtınalı şiddetli esti rüzgâr
Sevinçten alkış tufanına tutuldu ağaçlar

Hasretle misafirini bekliyordu ulu çınar
Aşkla, şevkle su akıtacaktı tarihi pınar

Yüksekçe iki dağ arasında akar bir dere
Barla, tam benziyor üstadın doğduğu yere

Duvar gibi birden yükseliyor iki yamaç
Barla’da, çok büyük olması gerekir amaç

Gelince bahar yemyeşil olur dağlar
Rengârenk çiçeklerle süslenir bağlar

Aşkla şevkle öter kanaryalar bülbüller
Hayvanat sanki ilahi koro, Allah’ı zikreder

Ulu çınarın yanında tarihi bir çeşme
Sevinçten coşuyor, gönlünü deşme

Borborunbekir