78 Kuşağı Şiiri - Necdet Uçan

gençtik, delikanlı
kanımız kaynıyordu kıpır kıpır
merak edip her şeyi
öğrenmek için dünyayı

merak edip,ezeni, ezileni
felsefeyi, artı değeri
fabrikayı, proletaryayı
sömürüyü, emek-sermaye çelişkisini

öğrenciydik, küçük burjuva
yorumlamak için dünyayı,
klasikleri deviriyorduk
en güzel için.
tahammül edemiyorduk
haksızlığa, ne hukuksuzluğa
isyan ediyorduk
sıkıyönetime, darbeye, işkenceye.

diyalektiği öğreniyorduk, metafiziği
materyalizmi, sınıflı toplumu
öğrendikçe bilimi önemsiyorduk
insan yaşamını, anatomisini, yapısını,
dogmalara karşı çıkıp
neden diyorduk, ne zaman ve nasıl?
maruz kalsak da zulme, zorbalıklara
kaçmıyorduk kolaycılığa
bananeciliğe prim verip.

neden- sonuç ilişkisini sorguluyorduk
gündemi yorumlayıp.
78 kuşağıydık, araştıran, soran-soruşturan
zulmün her türlüsünü yaşayıp
kanıksayarak ölümleri
okuduklarımızdı bilincimiz,
bir de günlük pratiğimiz
ve yaşadıklarımız.

bir ömre sığmayacak kadar
çok şey yaşanmıştı kısa sürede
süreç yıpratıcı. hızlı, geliştirici
kah içerde kah dışarda
bazen gecekonduda
Kadıköy’de Gebze’de bazen
Haydarpaşa’da, Yenikapı’da.

değişimden yanaydık, gelişimden,
paylaşımdan yana hakça
öğretimiz onurlu,
yüreğimiz ateşli, gözümüz kara, umutlarımız pembeydi
sıksak suyunu çıkaracak kadar taşın
ve dünyayı yerinden oynatacak kadar güçlüydü mücadelemiz.
umutlarımızdı hayallerimiz.
uzanıp tutacak mesafede.

Haziran 2013