755-Bediüzzaman Said Nursi'nin Çocukluğu

Pek acelesi var yapılacak işler çok
Çocukluğunda bile anlayanı yok

Ağabeyi Abdullah’ın ilmine kaldı hayran
Verdi kararı, öğrenip ilmi, edecekti bayram

Yaratılışı, amirane sözleri hazmetmez
Asrın sahibine elbet bu laflar söylenmez

Medreseden medreseye bu sebeple gitti
Döndü ailesinin yanına, canına tak etti

Daha küçük çocuk, henüz dokuz yaşında
Bin sekiz yüz seksen altının baharında

Rüyasında kıyametin koptuğunu görür
Peygamberimizi nasıl ziyaret ederim diye düşünür

Sırat köprüsü nünde bekleyeyim der
Tüm peygamberlerle görüşüp ellerini öper

Son olarak kapanır peygamberimizin eline
Resullullah sorar “ne istediğini? Küçük Said’e”

“Kur’an ilmini talep eder yüce peygamberden”
“Hiç bir sual sormamak kaydıyla ümmetinden”

“İlm-i Kur’an verilecektir der ancak sana bu şartla”
Peygamber müjdesiyle uyanır Said sevinçle şafakta

Almıştı rüyadan çok büyük bir feyz ve şevk
Öğrenip yayacak, Kur’an ilmini sonsuza dek

Öğrendi yılmadan on beş senelik ilmi üç ayda
Etmeliydi acele büyük yangın çıkacak bu asırda

Verdi kararını riyazete başladı hemen
Ot ile idare etti, ekmek bile yemeden

Almaz talebe iken dahi zekât sadaka
Girmezdi başkasının minneti altına

Asrın özelliği idi fikren mücadele etmek
Bunun için gerekirdi çekirdekten yetişmek

Çocuk yaşında ilmiyle yarışmaya başlar
Emsallerini, hocalarını bırakır kendine hayran

On üç yaşında giymesi istendi ilmî kıyafet
Kendisi ergenliğe girmediğinden etti ret

Kapalıdır hurafelere aklı hiç kabul etmez
Doğru olmayan bilgi mantığından geçmez

Teneke çalınıp tüfek atıldığını duyar bir gece
Her sebebi araştıran Said, sorar annesine

Validesi “ay’ı yılanın yuttuğunu söyler”
“Bak der gökyüzünde görünüyor kamer”

Nuriye Hanımın misali çocukça olmuştu biraz
Küçük Said annesi de olsa, etmişti buna itiraz

Borborunbekir