Varın varlığı ve
Yokun yokluğunun kesişimiyim.
Kümesel düşüncemin ayak sesleriyle
Olmanın bir elemanı halinde
Çembersel zincirin her bir baklasında
Yok olup yeniden var ediyorum kendimi.
Sonsuz dişli ömür çarkıma sarılmış
Amor fati zikrini çekiyor
Bengi benliğimle huzur buluyorum.
Öldürdüğüm tanrı yerine geçip
Ol diyorum
Ve olduruyorum beni
Tekrar
Tekrar
Ve tekrar...
Kayıt Tarihi : 20.3.2023 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!