72. Gün Şiiri - Murat Aktaş

72.GÜN

Babam Sensizliği düşünüyorum, Göz’lerim buğulu gönlüm buruk
Hani sen ağlama demiştin ya ağlamıyor, ağlayamıyorum
Korkuyorum,ismini anamıyorum,ruhumda bir daraltı
Bu gün yetmiş ikinci gün yokluğunda eriyor kayboluyorum.
.
Hani köy yeridir sorarlar ya sen kimin oğlusun diye
Kelimeler boğazıma düğümleniyor adını söyleyemiyorum
Sensiz başlayan her gün daha çok hatırlatıyor bana yetimliğimi
Bu gün yetmiş ikinci gün ve ben seni çok özlüyorum.
.
Birlikte geçirdiğimiz o son günü hiç unutmuyor, unutamıyorum
Sarıyor ruhumu bir karanlık ölümüne bir sessizlik kurtulamıyorum
Hani o gün ömründe ilk ve son kez öptüğün yanağıma
Dokunamıyorum,korkuyorum ya silinirde bir daha hissedemezsem diye
Bu gün yetmiş ikinci gün ve ben her yerde seni arıyorum, bulamıyorum
……..Murat AKTAŞ