Yasadiklarim zehirlerken Heni hasanim
Hayat denilen merdivenin basamaklari yordu beni
Her kösenin ucu igneli bir ip ve örümcek agi gibi
Mutluluklarimi örüyorlar annesiz kalan acilarimla
Iste hasanim kendi icimde bir mahkum oldum ömür boyu
Neyi isdedimse hep irin olup elimdeki tasima döküldü
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta