7-Makale-Şiir-Bîtaraf Değil Tarafım

Düşünce- Düş Üzerine.

Yaşamın her anı, her alanı bir eğitmen ve öğreticidir almasını bilene..
Duyumsamalarımızın her türlü etken altında olmaması(kaçınılmazlarımız olmasına karşın) için sürekli sorgulayan açılımlı bir yapıda olması kişinin kendisi için olduğu kadar kendi dışındaki oluşum ve gelişmeler adına da olumlu bir durumdur.
Burada asıl olan diğer bir unsurda kişinin dünya görüşüdür -yaşama insana bakışıdır.
Doğru düşünmeyi bilmek,doğru düşünce ile olmak ve onu alabildiğine yaşama geçirmek..
Buda insanı kuşatan içinde olduğu toplum bilinci ve yargılarıdır.
Kişi bu durumda özgür bilincini ne kadar geliştirip ayrıştırabilirse- şartlı bilinci aşabilirse
o denli olay ve olgulara daha bir sağlıklı yaklaşıp düşünce üretip ona göre tavır belirler.(”doğru teori olmadan doğru pratik olmaz,teori pratiğe yön verir pratik teoriyi doğrular her pratik yeni teoriler getirir..”)
Doğanın kendisi yaratıcıdır ve insanda doğanın bir parçası, uzantısıdır.
Sinirsel yapısı gereği vede tek düşünce oluşturabilen varlık olarak insan düşüncesini yaşamdan yaşamı düşünceden ayıramayız.(her şey birbirine bağlıdır)
İnsan doğası gereği ilişkileri de alabildiğine kendisi gibi karmaşıktır. (iç çelişki)
Yaşam biçimleri geçirdiğimiz evreler bizim bilincimi oluşturmada büyük etkendir.(evrim-devinim)
”Bir söyleme göre insan yaşadığı gibi düşünür..(bir kapitalist yaşama biçimi ve çıkarları gereği kapitalistçe düşünürken,bir emekçi-işçide kendi yaşama biçimi gereğince düşünür..
Bu genel doğru, ayrışmış katmanlı toplumlarda egemen olan güç ve düşünceler tarafından sürekli saldırıdadır …) ”her tür düşünceyi oluşturan bizden bağımsız bizi kuşatan maddi olgulardır.”düşünceyi maddeden maddeyi düşünceden ayıramayız..(determinizm-maddecilik)
İnsanda bir organik madde olduğuna göre düşünen maddelerizdir..”
Bilimsel düşünüş tarzı olarak:tez-antitez ve sentez bir gerçekliktir.
Bu bağlamda etki tepkilerimizde duygular dünyasından sıyrılmadan düşünce dünyamızla irade gücümüzü (volanterizm) , zaman mekan unsurunu ki bu yaşamın diyalektiği için en vaz geçilmez göz ardı edilemez olgusudur.zira her şey belli bir zaman ve mekan içinde oluşur.
Sadece insana yakışancalar da olmaya çalışmak bu özel bir çabada gerektirmeden doğal bir yapının özgünlüğüdür.
Yaşam: götürdüklerinin yanın da getirdiklerinin toplamıdır…
Diğer bir deyişle anlar bir yaşamın tamamıdır- anlar yaşamda yaşam anlardadır..
Daima daha iyiye daha güzele insanlığın yürüyüşünde….saygı sevgilerimle (hoş görülere sığınarak şiirle düşünceyi birlikte verdim zira birbirini tamlayan açılımlı diye düşünmekteyim.)

“Seni senden sormalara,doyamam”
Dese de şair yüreği
Dayanamam ben yinede sorarım
Seni bana nasıl anlatır, tanıtırsın?
Etkilenimlerin, tepkilerin,öfkelerin
Nedir yaşama dair düşüncelerin..?

Bel ki; kimilerinin
Birkaç hoş sözle
Dünyasına girmek kolay
Ne var ki;
Böyle bir düşüncede olmak
Bana göre değil.

Demem o ki;
Öncesiz ve ön yargısız
Ne hafifsindir nede basit
Elbet yürek bu okşansın ister

Birkaç hoş sözle
Girmek istemem o yüreğe
Bilirim ki;
Böyle düşünen,tez gelen tez gider.

Bilmelisin ki;
Yaşama, insana bakışımda
Yerle gökyüzünün
Güneşle ayın,günle gecenin
Rüzgarla bulutun,ateşle suyun
Seslerin titreşiminde ışıkla renklerin
Çağlayan bir pınar akan coşkun bir nehir
Hazanda daldan kopan yaprağın
Birbirlerinde ayrılmaz tamlanması var

Gecelerin yıldızlarındayım
Gözlerim ateş böceği kovalar
Her zaman bir eksiğim
Birbirini tamlanası olanlarım var

İyi bak gözlerime mavinin sarmalında
Göz yaşlarımı değil yangınları göreceksin
Oku düşüncelerimi
Yormam,yokuşa sürmem
Çünkü ben açık sözlüyüm
Düşüncelerimde ne acılar ne sızılar var

Bîtaraf değil tarafım senlerde
Yokluğunla azalan varlığınla çoğalan
Tutulmaz hoyrat bir poyraz düşlerim
Sen al bir gülsün yangın alevinde
Ben günüm gün benim
Her günüm yanar sensizlikte
Bunları nasıl algılar nasıl düşünürsem
İşte seni de öyle görmekteyim yüreğim…