vazgeç diyor bir yanım
o dönmeyecek
halbuki henüz gelmemişti bile
ne güzeldi seninle hayalleri paylaşmak
yıldızları izlemek
elini tutmak
yüzüne dokunmak
hepsi bir hayalken
gerçeklerle yere yapıştık
uyandık
kör birinin gözlerini açması gibi...
unutmak
7 harfin içine sığmıyor sanki kederim
dokunduğun tenlere akıyor kinim
öptüğün dudaklara yanıyorum
bensiz olan nefesine bile kızıyorum
bi seni görsem
ah son kez bir içime çeksem kokunu
özlemek
unutmakla aynı harfe sahip olup daha büyük bir duygu
yüzünün tüm hatlarını ezberlemek
gözlerimi kapatınca bile görebiliyorum seni
mesela başını eğeceksin
dudakların kıpırdayacak bana doğru
gözyaşlarım yağsın ormanlarına
yeşillensin baktığın yerler
ben yokken dahi umut saçsın yüreğin
gidemezken bile sana geliyor mutsuz yüreğim
Kayıt Tarihi : 12.12.2022 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep İrem Akyazı](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/12/7-harf-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)