Ne komik!
Kendi içimdeki onca duygu tepişmesine
ve kafa bulanıklığında,
bula bula yine senin 'hoş hallerini' bulup çıkartıyor
anı arşivim...
Oysa ki,
senin ne kadar nankör ve bencil olduğunu anlatmam gerek burada ki
yaram soğusun
Kan ılık akıyor hâla!
...
Görünüş ne kadar aldatıcıdır anlamam için
türlü şakalarından birini yapıyor hayat bana
diyor ki:
sevdin çünkü onu görmek istediğin şekilde süsledin
sen süslemeseydin
ve onu görünüşünde aldatıcı hale sokmasaydın
bu kadar acımayacaktı her yanın...
...
kafam karıştı!
Yani benim sevdiğim adamın,
beni aldatan görünüşünü,tavırlarını ben mi yarattım?
Hıh!
Aklım yalan söylüyor bana.
Yalan işte.
...sevdim...
çünkü beni güldürüyordu.
Çünkü zekiydi
çünkü asi bir yanı vardı dizginlenmeyen
çünkü gözleri çok gerçek bakıyordu
...çünkü ona sarıldığımda dünya bir karpuz gibi ikiye bölünse
bana bir şey olmayacağını hissediyordum..
çünkü, koltuk altında o tarifi kifayetsiz
o huzurlu
o arının bahçeden geçerken vızıltısını bile duyabileceğin
ebedi bir sukûn vardı...
Orası benim hayatımın KURTARILMIŞ BÖLGESİYDİ....
...
bir gün eşkıya bastı!
...
benden sana hayır yok.
Git başkasını sev dedi.
.......
Bir erkek bir kadına dürüstçe bir şey söyledi.
.....
Ama son kelimeleri söylememeliydi...
Hata bu!
Onun için ''fallaces sunt rerum species.''
.....
dedi ki:
ömrümün sonuna kadar seni sveceğim
1000 yaşıma kadar yaşasam da
seni seveceğim
ama uzaktan...
....
çocuklarım karım olacak...
yine de seni seveceğim...
.....
ama
git başkasını bul!
aklım bana yalan söylüyor
ya o hiç göründüğü gibi olmadı
ya da benim gördüğüm o değildi....
herkes yalancı...
Aklım da....
o da...
ben sadece sevdim.
Ekim 17,
1422
Kayıt Tarihi : 18.10.2006 17:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..
