Yüreğimin yıkık kentinden bir ses yükseliyor...
Ellerim uzanırken çaresizce sensizliğe,
Yüreğimdeki o ses yine beni benden ediyor..
7.2 şiddetinde bir depreme maruz kalmışcasına...
Feryadı figan ediyor bir türlü ışık yüzü görmüyor...
Habersizce sen döşedin ya yüreğime fay hattını,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta