Her perşembe sabahı vagon tıkırtısında Yastığımdan alıkoyar başımı 7.15 trenine dikilir gözlerim
Korna sesleri ve "sen" naralarıyla beklerim umutlarımı
Burkulur usulca sol yanım ve deymeden uzaklaşırım camdan
Yine bir duman alır odamın tavanını
İçmeyecektim şunu, içmemeliydim
Bekleyenlerin hasret gözyaşları ve dinmeyen özlemlerine inat başım yine yastığıma kavuşur
Aptalca ümitlenirim
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta