694- Kağnı Şiiri - Selahaddin Aktay

694- KAĞNI

Ah!
Çocukluğumun,
En lüks arabası kağnı,
Hele gıcırtısı,
Çalar her telden,
Arıtır kulaklardaki pası,
Yarışır bir de,
Ağustos böceğiyle de,
Garibim,
Bindi mi, kağnıya,
Mutluluktan, bayram olur,
Uçar ta bulutlara gayrı,

Usta, yetenekli,
Nazım usta tanır,
Yanık sesinden, mızıkasından,
Gururla,
Hele, hele şuna bak,
Mübarek,
San ki orkestra,
Hepsi de toplanmış, bir yerde,
İşte, bu da benimkisi, der gayrı,
Dostun gerçek’ in
Babası, babası,
Gelip geçer muhtarlar,
Hala silinmez, kalmış gönüllerde,,
Köyün hep eski muhtarı, muhtarı,
Çarık giymiş, okutmuş çocukları,
Göçmüştür, rahmet,
Köyde kalmış, hoşça sedası,

Dizilmişler,
Dizilmişler sıra, sıra,
Kaplumbağa,
Misali gider kağnılar,
Gıcır, gıcır, ağır,
Olsun,
Yürekler de sevda, ağır,
Hedef belli, şaşmaz kararlı,
Ağır,
Ağır aksak varılır belli,
Ali amca bağırır
Hadi arabım, oleee,

Ya,
Goca Ahmet dayım
Durur mu, hiç?
Nispet olsun, ortalık dolsun,
Gür borazan sesiyle,
Yaşar dayısı, sesini duysun,
Heyacanlansın,
Hadi sarı oğlum, der gayrı,
Kıymetli, çok,
Nefes gibi,
Asılı, yardan hatıra,
Boynuzunda, alnında,
Nazar boncuğu asılı, belli,
Güç verir oni,

Ayşe teyzem hazırlamıştır,
Acı tarhana,
Yanında, irisinden acı soğan,
Ya da, kocamanın erkekce bir turp,
Dumanı buğu, buğu tüter gayrı,
Ali der,
Kezban’ımın gözlerinin nuru,
Mehmet bakar, kokuyu çeker,
San ki,
Hatice’nin
Buğulu gözlerinin dumanı,
Ayşe bekler, hasretle bekler,
Ya olmasaydı, ya,
Burma bıyıklı,
Kara yağız sevdayı,

Yollar gider, iner, çıkar,
Eğri büğrü, tozlu, çakıllı,
Ya Alageriş,
Ya da, Çeşnalı,
Olmadı, Yayla dağı,
Fark etmez, sevda yürekte,
Olmaz ise, Mermezere ovası,
Evde kalmıştır, al yanaklı,
Kiraz dudaklı sevdalı,
Bekler onu ağlamaklı,
Yanağı da benli,
Yeni gelin, al duvaklı,

Ah!
O kokusu yok mu, öldürür,
Kokusu saklıdır, daim,
Cebindedir gayrı, mendili,
Kavruk yüzünde,
Dalar da gider, gözleri,
Ne yapsın, ne?
Yanık bir türkü tutturur, gayrı,
Çilekeş öküzüm,
Çeker,
Çeker ağırdan, ağırdan kağnıyı,
Kağnıyı…

Dostun Gercek