69 Şiiri - Ahmet Gürlek 2

İÇİNDEKİ ÇEKİRDEK SANA BAHÇE OLUR

Sarraf ben değilim, sen olacaksın. İnci istiyorsan alacaksın. Ya yıldız olup parlayacaksın, ya yıldız bulacaksın.

Özgürlük ve bağımsızlık senin karakterindir ve bu karakterin mayası havan, suyun, toprağın, ışığın sendedir. Kâinatta ne varsa hepsi sendedir. Atalarının maymun olduğuna inanmıyorsan, babamı da atamı da bir var eden, sevdiğine yar eden var diyorsan, var eden de yar eden de sendedir.

Işık olmaya ateşin yetmiyorsa yüreğindeki cehennemden ateş al. Toprağından hamur yapmaya su yetmiyorsa cennetindeki kevserden su al. Gözün görmüyorsa aklın görsün, aklın ermiyorsa gönlün görsün.

Her portakalın kabuğu dışında, çekirdeği içindedir. İçindeki çekirdekten bir ağacın, bir ağaçtan bahçen olur. Dışındaki kabuk durdukça içindeki çekirdek büyür bahçe olur. Ve senin içinde bir usta var: Yoktan var, külden har, sudan kar yapar. Çamurdan insan yapar. İçindeki usta, içindeki dünya, içindeki güneş, içindeki cennet cehennem, içindeki öğrenen öğreten sana yeter.

Kendi içinde öyle sağlam ol ki dışından kimse seni kıramasın. Baban kırığın çıkığın sahibi değildir oğul. Biz dışımızdaki her şeyi kaybettik, hükümsüzdür. Ve içimizde bir dünyamız, ayımız güneşimiz vardır onlar da çekimsizdir. Hükümsüze hükmetmeye çalışanlar, çekimsizi çekmeye çalışanlar kırılsın.