673- Vefalı (en) Şiiri - Selahaddin Aktay

673- VEFALI (En)

En vefalı, sizler çıktınız.
Ağladık, güldük,
Karanlıkta, şafakta,
Koştuk, coştuk,
Uçtuk, düştük karanlıkta,
Çığlık attık,
Karanlığa, sevgisizliğe,
Sevgisizliğe…
Gülümsedik,
Bazen de somurttuk işte,
Somurttuk…
Kahrımı çektiniz, bıkmadınız,
Bırakmadınız…
Gece, gündüz, şafakta,
Yine terk etmediniz.

Kul, köle oldun,
Mübarek toprak olduk,
Duymadılar, görmediler,
Olsun,
Ne çıkar, ne?
Yüreğin geniş,
Gökyüzü, okyonus,
Elinde koştun,
Çiçek ile gül, ile

Hiç etmediniz terk,
Çektiniz kahrımı, şafağa kadar,
En vefalı, sizler çıktınız,
Sizler…
Dizeler dörtlükler,
Hep önde,
Önde bayrağı çektiniz,
Sevgiye, sevgisizliğe,
Sadakata, hainliğe karşı,
Rüzgara karşı koştunuz,
Eğmediniz zulüme boyun,
Nasıl ödenir hakkınız?
Hiç bilmez,
Siz, vefalı çıktınız,
Elinizden, kınalı,
Alnınızdan öpüyor.

Dostun Gerçek