Kesici ayazlar…Sokak lambaları alnıma şavkıyor.Retinaya ölü pervaneler düşüyor.
Kar taşıyan bulutlar kamburuma yükleniyor.
Kocaman bir hüznü kucaklamaya çalışıyor kollarım…
(delik deşik dumanlar bürür körpe caddeleri
Irmak moloz niyetine aşkları sürüklüyor.)
Karanlıktan sekiyor dilimden düşen sözcükler.
Korkuyu ısırmak mı,elim varmıyor.
Eylül gecesi…kıyı kasabası…Bir yenisi başlıyor ataklarımın. Aldığım her derin nefeste
İnanmazsın ama sen varsın…
İtiraf: bulutların kavgalarını seyretmekten keyif alıyorum bu sıralar .Konuşmaya yeni başlayan bir bebenin çığlığından ayrık değil şu keman sesi…Gömleğime mosmor bulaşıyor boğma rakı kokusu.
Nasıl da sevişerek akıyor köprünün altından sular.
Gamzesiz selamlamak zorunda kalıyorum çiçekleri…
Durmadan körüklüyorum voltaları.
Sen bakma böyle olduğuma.
Hep böyle işte yangıları hayalet dakikaların
Dakikaları hayalete çeviren yangılarım
04.09.2018-66
Kayıt Tarihi : 4.9.2018 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!