656- Ayşe, Fadime Şiiri - Selahaddin Aktay

656- AYŞE, FADİME

Şaşkın,
Uğraşamazmış,
Ahmet, Mehmet ile,
Lafa bak,
San ki,
O, hevesli çok,
Ayşe, Fadime, Emine’ ye,
Sütten yanmış bir kere,
Yoğurdu üfleyerek,
On bir kere, on bir kere,

Ama, ne yapsın?
Bela, ya,
Meçhulden geldi, bir kere,
O saman,
O küflü saman saclı çıktı karşına,
Deli, usanmaz,
Bırakmadı da,
Gece gündüz düştü peşine,
Peşine,

Der birde,
Oğlum bırak, akıllı ol.
Git işine, düşme peşine,
Deli ya,
Ne yapsa yeri,
Yok olmazmış,
Salak,
Salakça düştü işte peşine,

Yok,
Aşkı için koşarmış,
Özgürlüğü için ölürmüş,
Bu ne tezat, ne?
Git oğlum işine,
Salak, salak,
Şapşal, şapşal düşme peşine,
Herkes, baksın kendi işine,
Bak,
İndin işte, kör kuyu dibine,
Kim arar, kim sora,
Şimdi ne yapa, neyleye?
Mevla neylerse, hayreyleye,
Sende kuyunun dibinde,
Sonsuza, bekleye, bekleye,
Reva mı, bu sana?
Altın hızma, bu saf yüreğe,

Yok,
Olmazmış, illa ki oymuş,
Salak,
Salak salak düştü pesine,
Boş ver, gitsin o yoluna,
Sende git, kendi yoluna,
Düşme peşine, yorulma,
Bak burnu da havada,
Hayır yok, bundan sana,
Sonu belli olmayan,
Kıvrım, kıvrım,
Tozlu, topraklı yol bu ya.

Uğraşamazmış,
Ahmet, Mehmet ile,
San ki,
O, hevesli çok.
Ayşe, Fadime’ye, Emine’ye,
Belki, belli mi olur?
Yoğurdu üfleye, üfleye yiye,