624- Zumcu, Kumcu, Bekçi

624- ZUMCU, KUMCU, BEKÇİ

Sahilde net, ve yine net,
Üç çeşit vardır,
Bir ZUMCU,
İki KUMCU,
Diğeri BEKÇİ
Üçü de, san ki,
Kalenin burcu,
Bir de,
Görünmez GÖZLEMCİ,

ZUMCU,
Tam tamına,
Kalenin burcu,
Gözler, kapalı değil,
Her daim açık,
ZUMCU,
Zaten gelmiş, birazcık
Kaçırmaması lazım, azıcık,
ZUMCU,

KUMCU,
Çıkmış engin, sığ deryadan,
Körpe balık, denizkızı yavru,
Yaymış gayrı, ipekten de havlu,
Rahat, huzurlu,
Bekçisi de var, gayrı,
O da,
Acayip huylu, tüylümü tüylü,
Zavallı,
Otur gayrı köylü, köylü,

Dikkat!
Uyuma , çevre… çevre,
Kaşlar çatık mı, çatık,
Şüpheli arar gayrı,
Kesin,
Şu, kara gözlüklü camlı,
Bir şey de, yapamaz,
Ya sabır çeker gayrı,
BEKÇİ,

Evde,
Tesbih çeker, bıyık burar,
Çay getir, ulan bana,
Kumda,
Yanmasın, kurumasın çiçek…
Atar güneşe, kendi yanar gayrı,
Hem de, düşünür,
Bunu da, çevreye karşı,
Büyük çentilmenlik,
Kibarlık sayar…doğru,

Çevreciler,
Yani,
Gelip gecenler,
Fazla değil, göz ucu,
Az KUMCUYA,
Çok,
KORUYUCUYA bakar,
Efendice devam eder,
Kendisine,
Ne kadar güzel insanlık der…

Sezon bu,
Adı üstünde,
Tadı kalır, dil üstünde,
Unutamaz, bekler,
Üç mevsim var, üstünde,
Sadece,
Sezonun bir bölümü,
Standart,
Değişir insanlar,
Hiç değişmez,
Kural değişmez,
Böyle devam… devam,

Dostun Gerçek