Eşkıya kesilir gece olunca zaman
İner uykular öncesi odama
Gün ışıyana kadar tutsak eder ruhumu
Yığıştırırım sigara izmaritlerini
Savrulur kül kül duman duman
Adını anımsamak
Ve sonra kaybetmek
Ve yeniden bulmak durmadan durmadan
bitirir beni
Limanları beklercesine sabahı beklerim
Kanım grileşir, acısı yüzüme yansıdıkça ilk güzün
Özümü köze dönüştürür özün
Herhangi bir ıraklığın başlangıcı da
Bitişi de omzumda bir mavzer ağırlığıdır
Biliyor musun durmadan
Kulaklarımda çınlar o son gecenin nağmeleri
Kervanlar gelir geçer buralardan
Bense boşu boşuna açıp kapatırım perdeleri…
19.08.2018-61
Kayıt Tarihi : 19.8.2018 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/19/61-yangi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!