61-) Kaderim Şiiri - Emirhan Tankoş

Kalabalık sahte bir yuva barındığım.
Bıkkınlık gelen yalnızlıklardan bir kaçış,
Bir kurtuluş hikayesi anlattıklarım.
Saplanıp kaldığım bu uçurumdan,
Bir çıkış yolu sizlere sunduklarım.

Duyar mısınız bir gün beni,
Anlar mısınız ya da?
Hayallerim gerçekleştiğinde haykırır mı millet ismimi?
Başarımın bir öyküsü olur mu?
Kazanır mıyım istediklerimi?

Ey zaman;
Geçtiğin her yıl,
Bir o kadar umut ve hayal kapısı aralanıyor bana,
Tutunduğum dallar eksiliyor birer birer.
Düşüncelerim sert geçen ayazında,
Olgunlaşıyor her geçen gün.

Kaderim haşin kelimelerle yazılıyor,
Kül rengi mermerlere kazınıyor.
Ömrüm geçtikçe, yaş ilerledikçe,
Her zamanki hüzün yine kapımı çalıyor.

Yalnızlık ile olan küskünlüğüm,
Fosilleşmiş bir dinozor gibi,
Dokundukça parçalanıyor,
Ve ben yine uğruyorum gerçek yuvama.
Yalnızlığıma...
Kaderimin yazılmaya başlandığı yere dönüyorum,
Bir kez daha.
2019