01.04.1957 / MANİSA- Selendi (Yeşil Mahalle)
608- OKYAY
Oydu,
belki beklenen, sonsuzluğa karanlıkta,
Yaşanılası,
özlenesi masalımsı bir şeydi çocukça,
Aramadı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta