6 Şubat Zelzelenin Gölgesinde

6 Şubat Zelzelenin Gölgesinde

Gecenin koynunda bir feryat koptu
Gözlerde yaş değil kan gibi aktı
Koca şehir sustu umutlar battı
Toprak inler oldu dağlar devrildi

Hatay ağıt oldu Maraş köz gibi
Adıyaman yasta Antep söz gibi
Diyarbakır suskun Urfa düz gibi
Yollar hep yıkıldı izler silindi

Evler birer birer düştü üst üste
Ana evladı sardı son nefeste
Bir yetim anne der ses gökyüzünde
Yürekler kor oldu yollar yarıldı

Adıyaman mahzun başı hep eğik
Sabrı imtihandan gözleri soluk
Yetimler büyüdü dertleri büyük
6 Şubat günü tarihe kazıldı

Elazığ yas tuttu Malatya zorda
Osmaniye boyun bükmüş bir yanda
Kul Ortak der ağlar herkes doğuda
Toprak mezar oldu canlar gömüldü

KUL ORTAK