Saat bilinmez, geceydi pek karanlık,
Bir sarsıldı Hatay, Maraş yandı ansızın,
Peşinden Malatya, Adıyaman ağladı,
Yalnız değildi, acı düştüğü yeri aşardı.
Vicdanı olan her can titreşti içten,
Türkiye susmadı, gözyaşı bir aktı bir durdu,
Lakin fırsat bildi alçaklar bu yıkımı,
Utanmaz yüzleri ar eder mi sandın?
Onların vicdanı çökmüş evvelden,
Kalpleri mühürlü, gönülleri nâ-merhamet,
Gavurun yapmadığını yaptı bu densiz,
El olur, bizden görünür, amma bizden değildir aslında!
Kayıt Tarihi : 8.10.2025 22:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
6 Şubatta yüreklerimiz parçalandı, enkaz altında dualar yükseldi. Bu şiir, o acı ve umudun sesi olsun.