Yüzüç yıl evvel ecdad suladı toprağı kanıyla
Şimdiyse sulandı torunlarının göz yaşıyla
On yedi geçe dördü çöktü şehire kasavet
Koştu cihan yardıma bu nasıl bir musibet
Kurtuluşun yarısında gitti memleketimin yarısı
Bu bir deprem değil, belli ki kıyamet provası
Bu nasıl bir şey ya Rab sanki söküldü ahir dağı
Sanmayın ayaktayım, çözüldü dizlerimin bağı
Kimi bekler bir ümit, içerde kızı oğlu karısı
Kimi kurtardı canını ama, kayıp anası babası
İki çeşit enkaz varmış biri gidenlerin yattığı
Diğeride dolu gözlerle geride sağ bıraktığı
Ne yana dönsem gözü yaşlı analar
Söktü yine şafak uyanmadı sunalar
Yapamadık kurtaramadık şehit oldu binler
Şimdiyse sokaklar boş, geziyor inler cinler
Biliyorum işimiz zor hemde çok zahmetli
Bizi bize emanet etti bunca giden rahmetli
Peki ahval buyken bundan sonra ne etmeli Gönül gönüle vermeli sarmalı yürekleri
Hadi, bir caseret dönelim yalnız kaldı memleket
Maraş benim maraş sensin maraş biz sizesaret
Kayıt Tarihi : 27.3.2023 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
6 şubat tarihinde memleketim Kahramanmaraşta gerçekleşmiş ve bir çok şehirde büyük kayıplar yaşadığımız güne ithafen yazdığım şiirimdir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!