O gün...!
Öyle soğuk bir gündü ki, o 6 Şubat
Dünya titriyordu sanki, soğuktan zangır, zangır
Gözümün önünden bir bir geçti yavrularım hayal, meyal
Ve yüreğim yandı, ter bastı avuçlarımı.
Uğultu kulaklarımda hala.
İşte ben o gün öldüm, kimse ölmedi...!
Yaşamıyorum ki artık, son nefesimdeyim...!
Kayıt Tarihi : 16.1.2024 20:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!