Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yüregine saglık dost kalemin hep yazsın diyorum
miüsaade olursa bir altı mayıs ta benden olsun
Altı mayıs güvercinleri
Bir şafak vakti,
Üç şahin bakışlı Güvercin havalandı
Üç kanadı kırık Güvercin
Aynı anda milyonlarca Güvercin,de eşlik etti
Kanadı kırıklar,
Tutundular Diğer Güvercinlere
Ve mavi gökte Semah,a durdular.
Mayıs,ın altısıydı
Ve bir şafak vaktiydi
Etraf alacakaranlıktı
Yüreği yaralı üç ak güvercin havalandı
Ve gökyüzü birden aydınlandı
Anaların bacıların gözlerinden,
Kanlı yaşlar boşandı.
O gün,bütün güvercinler,
Hiçbir yere konmadılar
Uzaklardan gelen ak bir Bulut,a tutundular
Esen ılık bir rüzgâr ile,
Güneşe doğru yol aldılar.
O gün Güneş bir başka doğdu
O gün Güneş’in gözlerinden yaş akıyordu
Bir bahar sabahı,
Tüm Analar karalar bağladı
Ağıtları yürekler dağladı
Ve o gün Altı Mayıs ağladı.
Bahar çiçekleri o gün yüzlerini,
Güneş,in gözyaşlarıyla yıkadılar
O gün, çobanlar kavallarına ot tıkadılar
O gün toprağa üç damla kan düştü
O gün toprağa milyonlarca tohum düştü
Bir kara gündü, bir kara yastı
Ve o kara gün Altı Mayıs'tı
Yiğitlerin isimleri,
Deniz, Hüseyin ve Yusuf’tu.
06.05.2006 saat.02.07
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta