Ardından gelen korku baskıları ve tiksinti hisleri ile yaşamın neresinde ve ne şekilde nefesler alınacaktı?
Bu baskıların arkasına gizlenenin bu zamanları duyarsız yaşama hakkı var mıydı?
Benim için yazdığı cümleler ile kendimi düşkün hissetmem, ona haklılık mı veriyordu?
Neden bu kadar iyi insan sıfatlarına maruz kalıyordum, kendini masumlaştırarak beni övgüler ile tarif etme sebebi neydi?
Neden “bir ömre uzayacak sevgi tarifi” altında eziliyordum? Kendimde aradığım suçlamaların sebebi neydi kendi kendimi tariflerle masumlaştırılan cümlelere nasıl savunma cevabı olabilirdi “ömrümün sonuna kadar sevgini taşıyacağım” cümlesi altında savunmasız kalışım neden bu kadar aşırı yük altında yaşıyorum?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman