(6) Islak Kaldırımlar Şiiri - Birol Hepg ...

Gökten sel gibi iniyor yağmur, çakıyor yıldırımlar.
kaldırmak istesende yerinden, kalkmıyor kaldırımlar.
hep ezildiler onlar ayaklar altında,
ta ezelden beri.
hep ezilecekler,ta ebede kadar.
kâh güneş yakacak,kâh yağmurlar ıslatacak.
yazın ısınacak,kışın üşüyecekler.
karanlık basınca bir hüzün alır ıslak sokakları,
soluk sokak lambalarının loş ışığında parlar,
simsiyah gecelerin kimsesiz kaldırımları.
kimleri gördü,daha kimleri görecekler.
en güzel,en alımlı,en bakımlı kadınları,
onlar seyretti en yakından en güzel adımları!
en sefih, en berbat,en bedbaht sarhoşlarıda.
kimi tepinde üstünde, kimi dans etti, kimi raks.
hep cefa çekti,çok ezildi,çok yoruldu onlar.
çok şey gördüler, yalansız ve dolansız.
herkesi bilirler,kim vicdanlı, kim vicdansız..
kirletip tükürürsem yüzlerine,
ayaklarım titrer basarken üstlerine.
utanıp bakamam bir daha gözlerine.
böyle hissederken kalbimde çarpan yıldırımları,
eski bir dost gibi selamladım ıslak kaldırımları...

(14 Eylül 1992)