Şiir, benim en zor yanım.
Duvar gibi adamım çünkü.
Kaşlarım çatık, yüzüm de kilise duvarı gibi.
Bir gün aynada
Bir tebessüm görürsem suratımda;
İnanmayacağım, o ben olamam! ...
Ama bu ruhsuzluğa mukabil, kendimce;
Ne de büyük şairim ben,
Nasıl da yazıyorum böyle müthiş.
Bu kelimeler nerden de geliyor aklıma.
Yahu kelimeleri amuda kaldırıyorum
Ritmik jimnastik yaptırıyorum bunlara.
Horon teptiriyorum, halay çektiriyorum.
Uygun adımda ileri marş...
Düğün alayındalar mı bunlar,
Merasim törenindeler mi...
Hele bir de ruhum olsa
Ne kadınlar kandırır
Ne cevizler kırarım bu kelimelerle! , ooff ooff...
Şimdiden duyuyorum ceviz seslerini.
Hele bir de ruhum olsa.
Allahım! , bilerek mi duvar gibi yarattın sen beni! ...
28/02/2004 Cumartesi 03.06
İnönü Örsan AzizoğluKayıt Tarihi : 3.2.2007 23:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İnönü Örsan Azizoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/03/6-7-dalga-hele-bir-de-ruhum-olsa.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)