57nci Gün Şiiri - Muhammed Furkan Güneş

Normal bir gündü esasında.
Yine sen geldin,
Yaşamaktan da önce aklıma.

Yine sen vardın her yerde,
Sen vardın kuşların dilinde,
Sen vardın çiçeklerin renginde,
Güneşin doğuşunda sen vardın,
Bütün güzelliklerde sen vardın,
Bütün güzellikler de sende...

Yine ben vardım,
En sevdiğim yerde:
Bir meleğin, temiz kalbinde.

Normal bir gündü esasında,
Karardı dünya, güneş battığında.
Kayboldu çiçekler karanlıkta,
Ve çekildi kuşlar yuvalarına.

Bu sefer ayda sen vardın,
İki yıldız da pah çehrende.
Bütün güzelliklerde sen vardın yine,
Bütün güzellikler de sende.

Yine ben vardım,
Bu sefer korkunç bir yerde,
Issız, sessiz...
Cehennem gibi, sensizliğin içinde.