569- Karga Şiiri - Selahaddin Aktay

569- KARGA

Kendi,
kendini ağırdan
satmaya çalışanlar…
çakma,
bülbüller,
saksağanlar...

Teraziye, her çıkışta,
kaç gram kaybettiklerinin,
farkında olsalardı,
bilselerdi,
anlasalardı...

Bırakın,
naz ve caz yapmayı, saz,
akortsuz bile öterlerdi...
Bak kargaya,
yapmadı, hiç ne caz,
ne de naz,
hırsız bile oldu, baş,
İlk, son değil ki,
çok, çok gez,

Hep önde, ön safta,
gerçek bülbülü de,
kıskandıraçak, kadar da oldu be...
Yaşa karga, yaşa,
İyi ki, sen geldin başa…

Kuzgun yüksekte uça,
çakallar, leşe koşa,
Hırsız karga, hem koşa ,
hem de uça…

Biliyor zaten,
İnsanlar da boşa, koşa, koşa...
Sen çok yaşa...
İyi ki, geldin başa, başa,
Yoksa, insanların yolu şaşa
Hırsız KARGA

Dostun Gerçek