567- Biçara Şiiri - Selahaddin Aktay

567- BİÇARE

Atatürk,
Tarlaya bağdaş kurar,
Hürmetle toprağa bakar,
Abuziddin, tarlaya galoşla girer,
Köylüye, ana avrat sayar.
Dinleyen bunu lütuf sayar,
Vali ağaç dikilecek yere,
Protokol halısı, yayar,

Doğrusu, bu da,
Deliyi oturduğu yerde bayar,
Oldu memleket,
Melamet bir ülke,
Ülke değil san ki dümbüke,
İnşallah,
Acımayacak, gömerler sizi sandıka,
Sandıka…

Böbürlenme, görmedin mi?
Bu halk sizleri,
Toprak, sizin gelmişini geçmişini,
Yoktan getirdi bu hale,
Pişmanlık fayda etmez,
Sonunda ağlayacak sizsiniz
Gafiller,
Biçare, biçare,

Dostun Gerçek