Surlar geçitler Şiiri - Necdet Arslan

Minnacık sessizlik
Sonra paydos zili akşamın

Yedeğinde hiçbir şey kalmazdı bilincin
Külün altındaki külü eşelerdi
Ellerim

Kuş sürüleri başka gökyüzü arardı
Yasakları kaldırılırdı uçurumların

İntihar çocuk oyuncağı gibi bir şeydi
Ama kör kuyulara düşmekten
Ürkerdim

Olmasaydı keşke böyle aşksızlıklar
Vurmasaydı ardımızdan
Mutsuzluklar

yol almasına izin verseydi surlar
sana doğru akardı içimdeki sular

ne ki cinsiyetsizdi
vitrinlerdeki aynalar, taş masalar
nöbetçi eczaneler
Tökezleyip yüzükoyun çakılmaktan
son anda kurtulduğum kaldırım taşları
erkenden kepenklerini indiren arı kovanları

minnacık bir yalnızlık kaldı durmaksızın zonklayan
sonra kanatları kırık akşamlar falan

ve farklı açılardan gidip dönülen voltalar

13.08.2018-56